LAUS

LAUS
I.
LAUS
an a Graeco λαὸς, populus, quod Laus sit vox populi laudantis; an a vet. vote Aeolica λαύω, fruor, quod nullus maior fructus ex virtute, aut actione illius, quam laus, percipiatur: Graece ἔπαινος, Item ἐγκώμιον dicitur: quae tamen duo sic distinguit Scalig. Cum, inquiens, de re quapiam αἶνος esset propositus (i. e. sermo) auditorum consensus expressus oratione, ἔπαινος appellabatur, quasi prioris narrationis additamentum, Nullum enim pulchrius auctarium orationis, quam comprobatio dictorum. Inde tractum est, ut hoc testimonium, vet bonaerei vel bene cuiusdam facti dictive ἔπαινος vocaretur. Satis itaque erat et brevitas, orationis et paucitas comprobantium --- Hoc a Latinis Laus dicta -- At ἐγκώμιον, pusilla quasi panegyris est. Quippe εν ταῖς κώμαις, tribulibus audientibus, cum laudes alicuius ita recensebantur, ut longiuscule procederet oratio, ἐγκώμιον appellarum, quae neque brevis, neque simplex esset: sed figuris ac numeris ornata, certis divisa partibus, locis digesta suis --- Latine Laudatio dicatur, vide eum poet. l. 3. c. 110. Panegyricus vero, eidem oft oratio laudatoria, quae dici confuevit, apud multitudinem congregatam, Vert. enim Graecos consuerudo tenuit, certis ut celebritatibus unum in locum universi coirent, ut corum animi vel praeceptionibus Sapientum, vel Fortinum aemulatione, componerentur atque colerentur: vel ludorum festivitatibus laxarentur. Namque tum poetae, tum Oratores, tum Aretalogi, tum Historici suas recitabant lucubrariones, inter quas praecipuae erant, quae Laudes fortiter pro patria Defunctorum praedicabant, aliosque exemplis eorum ad paria praestanda fuccendebant etc. Vide illum c. praec. Quod παῖανα τȏυ θανόντος, paeanem Defuncti, appellat Aeschylus Χόηφ. Vide quoque hîc passim, inprimis ubi de Parentandi ritu. Aristot. paulo aliter, ut qui ἔπαινον virtutum esse dicat, ἐγκώμιον factorum, μακαρισμὸν hominum beatorum, i. e. divitum, εὐφημισμὸν Deorum: Quam in rem plura vide apud Scalig. ubi supra, cui adde Car. Paschal. Coron. l. 5. c. 7.
II.
LAUS
urbs Lucaniae Plin. l. 3. c. 5. Steph. Item opp. et fluv. Brutiorum in Lucaniae conf. Laino dictus: in Calabria citer. in ora maris Tyrrh. prope Scaleam opp. quod etiam Laus, 18. fere mill. a Policastro in Austr. Strabo. l. 6. p. 234. et 253. Baudr. Vide Cluv. Ital. Antiqq. p. 1262.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Laus — [lau̮s], die; , Läuse [ lɔy̮zə]: kleines, an Menschen oder Tieren lebendes, blutsaugendes Insekt: viele Kindergartenkinder hatten Läuse; die Pflanzen waren voller Läuse. Zus.: Blattlaus, Blutlaus, Kleiderlaus, Kopflaus, Reblaus. * * * Laus 〈f.… …   Universal-Lexikon

  • Laus — (homonymie) Laus peut désigner : le Laüs, petit affluent droit du gave d Oloron La Laus perennis, pratique monastique Laus est un nom, partie d un toponyme : Notre Dame du Laus, un hameau qui dépend de la commune de Saint Étienne le… …   Wikipédia en Français

  • Laüs — or Laus or Laos (Greek:polytonic|Λᾶος), was an ancient city on the west coast of Lucania, at the mouth of the river of the same name, which formed the boundary between Lucania and Bruttium; the site of Laüs is in the frazione of Marcellina in the …   Wikipedia

  • Laus — may refer to:* Laüs, an ancient city on the west coast of Lucania * Laus River, a river of southern Italy * Paul Laus (born 1970), former professional ice hockey player * Our Lady of Laus, the first Marian apparition approved in the 21st century… …   Wikipedia

  • Laus — bezeichnet folgende Lebewesen: Pflanzenläuse (Sternorrhyncha), Insekten Unterordnung innerhalb der Schnabelkerfe Blattläuse (Aphidoidea), Insekten Überfamilie innerhalb der Pflanzenläuse Schildläuse (Coccoidea), Insekten Überfamilie innerhalb der …   Deutsch Wikipedia

  • Laus — die; , Läu·se; ein kleines Insekt, das vom Blut von Menschen und Tieren oder vom Saft von Pflanzen lebt <Läuse haben; eine Laus zerdrücken> || K: Blattlaus, Kopflaus, Schildlaus || ID jemandem ist eine Laus über die Leber gelaufen gespr;… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Laus — Laus, a. Loose. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Laus [2] — Laus (lat.), Lob; daher Laus Deo Lob [sei] Gott!), 1) Formel, welche sonst die Kaufleute über ihre Rechnungen setzten, daher noch jetzt 2) im Scherz so v.w. Rechnungs od. Mahnzettel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Laus- — (laus ;Lause ;lause ) indoppeltbetontenZusammensetzungenkennzeichnetdasGrundwortalsbesondersabscheulichoderverabscheuungswürdig,alshäßlichundungesittet.DieLausundderverlausteMenschwerdenzuSinnbildgestaltendergrößtenVerächtlichkeitundSchändlichkeit… …   Wörterbuch der deutschen Umgangssprache

  • Laus [1] — Laus (Pediculus), 1) bei Neuern Gattung aus der Familie der Läufe (Pediculina) u. der Ordnung der Schnabelkerfe (Rhynchota, Hemiptera), kleiner, röhrenförmiger Rüssel am Vordertheile des Kopfes, darin das Saugorgan u. auf ihm ein Häkchen, wodurch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Laus [3] — Laus (L. Pompeji, a. Geogr.), Stadt der Insubrer in Gallia transpadana, von Pompejus Strabo in ein römisches Municipium verwandelt; später die Hauptstadt der Longobarden; jetzt Ladeve d. Lodi vecchio …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”